Gerry Boetenwaarf.

Dit is te daip veur troanen,
dit is boomloos verdrait
ik kiek ien graf en staarvensogen
en mout mien haart tot kloppen moanen
omreden ik zulf nait ains meer wait
of ik beweeg of word bewogen.

Ale keren weer raauw ik
om mien mamme
aner mamme
deur n beruierte
lamme mamme
stille mamme
vremde mamme
Mis mien mamme

Ale keren weer
dut t zo zeer:
dat lieden te zain
moakt mie zo klain
geft zo'n verdrait:
dit is heur nait

Ik zit bie heur aan ber
Ze zegt:"Mien laive Ger"
Vief doagen loater is t doan:
ze maag noar Jezus goan
Hai draagt heur noar Zien Hoes:
t is goud, mamme is Thoes

Zai daanst nou op golden stroaten
Ik huif gain troan te loaten
en ken allain moar danken
Zai daanst, mout ik din janken?

Laifde is t Woord
dat God geft aan Zien kiend,
laifde is t koord
dat mie mit Hom verbiendt,
laifde is de kracht
woardeur ik wieder kin,
laifde is de wacht
van engeln om mie hìn,
laifde is Zien oog
dat altied noar mie kiekt,
laifde is Zien boog
dij aan de hemel priekt,
laifde is Zien oor
dat elke zucht verstaait,
laifde is Zien spoor
dat noar de hemel gaait,
laifde is t gebod
dat Jezus aan ons gaf,
laifde is dat God
ons redde van t graf.

Weer haauwt er
snaauwt er
jagt er
plagt er
Zunner genoa
beukt er wraid
op mien schoppenhoes
brengt er schoa
aan mien roetenklaid
geft er n wilde draaier
aan mien kloaver vaaier

k Laag hom oet:
stomme störm,
kriegst nait
mien hoes,
mien kloaver,
mien klaid.
Goa doe mor tekeer,
doe krigst mie nait:
ik hol mie beet
aan God,
mien harten Heer.

Weer dat gevuil
van bel dij
ik nait heur
van vrij
wezen zunner kleur
van achteroet
lopen ien wiend
nait meer licht kiend
k haauw rötwiend wild weerom:
k wil nog ain keer kiend
wezen op zien schoot
kop soest: hai's dood
wiend broest: kenst
hom nait berieken
wenst
gait over lieken...
lieken...
lieken

Anerdoags
is störm veurbie
op stoup stait Leven
mie n haand te geven
k loop mit deur
toen van nóu
guster waas dóu:
n verloren daag;
zien verjoardaag

t Kómt,
ik vuil het soezen
van mien kop
tot aan mien vouten
t is nog nait
goud aan kook
moar k wait:
eerdoags
zel ik mien
aigen dook
votjoagen mouten

Eerdoags
as ales ien mie
broest en jagt
mie dwingend om
roege roemte vragt
zel ik
mie lóaten drieven
en schrieven

Eerdoags
teer ik
witwachtend vel
lach ik
kiep ik
mien kaar volledeg
om
tot ik
loesleeg bie
aaldoags zun
oetkom